Πολλά θέλω να γράψω, όμως πάντα κάτι περισσότερο επείγον προκύπτει και το αμελώ. Αυτή τη φορά η οργή με έπνιξε. Η επίθεση Ισραηλινών κομάντος στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας της οργάνωσης "Ελεύθερη Γάζα" δεν ήταν απλά δολοφονική. Ήταν ξεκάθαρα πειρατική. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί διαφορετικά η επίθεση σε πλοία που πλέουν σε διεθνή ύδατα, η κατάληψή τους, η δολοφονία επιβατών τους, η κατάσχεση των εφοδίων τους και η σύλληψη πληρωμάτων και επιβατών. Τούτη τη φορά, αυτό το κράτος τρομοκράτης, που με την ανοχή -ου μην και συνενοχή- της διεθνούς κοινότητας περιφρονεί το διεθνές δίκαιο, χλευάζει κάθε είδους κανόνες και αδιαφορεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ξεπέρασε τον εαυτό του.
Και η ελληνική κυβέρνηση, δουλική, αφασική και ανερμάτιστη δήλωσε ότι «Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτή την έκταση της βίας, την οποία καταδικάζουμε». Τι λέτε ρε; Τι λέτε; Δηλαδή, αν χρησιμοποιούνταν λιγότερη βία θα ήταν δικαιολογημένη και αποδεκτή; Η κατάληψη πλοίων υπό ελληνική σημαία από ξένη στρατιωτική δύναμη σε διεθνή ύδατα μπορεί να είναι αποδεκτή; Πλάκα μας κάνετε;
Ντροπή, φρίκη, αίσχος και αηδία. Να απαιτήσει τώρα η ελληνική κυβέρνηση από τους Ισραηλινούς διπλωμάτες να κυκλοφορούν μόνο με πειρατικά καπέλα, καλύπτρες στο ένα μάτι και γάντζο στο χέρι. Αλήτες, δολοφόνοι, τρομοκράτες, πειρατές. Ντροπή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου