Άλλη μια δύσκολη μέρα τέλειωσε. Επειδή είμαι στις μαύρες μου, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα μελαγχολικό, αλλά πανέμορφο, τραγούδι του Σαββόπουλου, ερμηνευμένο από τους Κατσιμιχαίους. Δεν ξέρω πώς, ούτε γιατί, όμως κάθε φορά που το ακούω, μπαίνει μέσα απ' το δέρμα μου, λες κι η καρδιά μου χτυπάει στο σκοπό του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου